باوری که با آن بزرگ شدیم
به مناسبت روز دختر

زمان مطالعه : 4 دقیقه
میخواستم از روز دختر بنویسم . روزی برای تمام دختران ایران . میخواستم از شور و امید و انرژی حرف بزنم. از تلاش بی وقفه و عشق به آینده بنویسم. باوری که با آن بزرگ شدم. میخواستم از باور و توانمندی دختران سرزمینم بگویم. همه اینها در ذهنم میچرخیدند تا اینکه مسائل چند روز اخیر در مورد دختران و محدودیتهایشان در چند گوشه این خاک، افکارم را به هم ریخت. آمدم از شادی و تلاش و امید بگویم . دیدم دخترانی هستند که شادی و امید را از آنها ربوده اند. آمدم از عشق و باور و انرژی حرف بزنم دیدم دخترانی هستند که نه باور شده اند و نه انرژی و عشقی برایشان مانده.
نمیخواستم این متن تلخ باشد، که اتفاقا دوست داشتم پر از زندگی باشد. مثل همه دختران این سرزمین. گفتم چه خوب که از "باور شدنم" بنویسم. از رشد و حرکتم. یادم افتاد که همین روزها هفتمین سالگرد ورود من به کران انرژی است و چه خوب که از هر دو بنویسم.